Tante Delicatesse

Jaren geleden werd tante Delicatesse geboren in mijn hoofd.

Haar dagelijkse avonturen hielpen 

om mijn dochtertjes in't slaap te krijgen.

Tante Delicatesse,

samen met haar nichtje dat steeds kwam logeren, 

werden een begrip hier in huis.

Ooit moet ik haar eens getekend hebben, 

maar waar die tekening is gebleven...

Vandaag (zeker 10 jaar later) laat ik ze weer tot leven komen!

Tante Delicatesse krijgt een voornaam: Prudence!

Het nichtje is er ook weer bij.

Met haar onafscheidelijk logeerkoffertje staat ze weer klaar om nieuwe avonturen te beleven.

Haar naam weten we niet meer, het was gewoon "nichtje".

Maar vanaf nu zal ze Poppy Overland zijn!

En plots was hij er dan, ergens in mijn achterhoofd,

een oom!

Honoré Stokastik!

Zonder aarzelen kwam hij in vol ornaat 

mijn tekenpotlood uit gekropen.

Nu ze er terug zijn, moeten ze verder kunnen bestaan.

De 2 dochters, 

die met pasgewassen haartjes in hun donzige dekens 

naar de verhalen luisterden, 

zijn nu veel te groot.

Maar gelukkig loopt er hier nog 1 meisje rond 

dat 's avonds nog vol bewondering 

wil luisteren naar 

eenvoudige verzonnen verhalen.

VERS !

MOESTUINLIEFDE... ka je dat kweken?

Verse groenten uit de tuin smaken beter, dat is algemeen geweten.

Maar zo'n portie vitaminen komt er duidelijk niet vanzelf.

12 jaar geleden heb ik al eens een poging gedaan.

Verhuizen van de stad naar "den buiten" zorgde voor een hoog boerderijgehalte, 

want kippen, konijnen én een moestuin horen daar bij.

De eerste oogst was een succes.

De jaren nadien werd het een oorlog tegen ongedierte!

En dus gaf ik het op. ( ik ben op dat vlak geen doorzetter)

Nu probeer ik het nog eens.

 Ze slaan met de moestuinbakken rond je oren 

maar toch stap ik mee in die hype, 

hopende op groenten uit eigen tuin.

Eerst een bak maken: zagen, boren, timmeren(veel goedkoper)

Zand, compost, potgrond mengen en mijn moestuinbak vullen.

Vakken verdelen.. 

klaar voor 1m2 tuinierplezier.

Om alles te plannen en op te volgen 

maak ik een tuinboekje.

Zaaien, planten, wanneer-wat-waar-hoe.

Kortom, dat schriftje is ondertussen 

mijn mini-moestuinbijbeltje.

Alle tips die ik tegenkom schrijf ik er in.

Prentjes en zaadzakjes worden ingekleefd.

Een groeidagboekje van elk plantje hou ik er in bij.

En zo groeien na enkele weken de scheuten 

van sluimererwten, rode bietjes en rucola.

De slaplantjes, tomaten en meloen krijgen ook hun plek.

Ik heb de smaak te pakken.

wordt vervolgd...